مقدمه

در مقاله‌ای که مدتی پیش انتشار شد, معمول‌ترین نوع پاراگراف و انواع آن به همراه روش‌های مختلف برای ایده‌پردازی را برایتان شرح دادیم. ولی طبق انتظار, انواع مختلفی از پاراگراف وجود دارند که شاید زبان‌آموزان را به چالش بکشند. امروز می‌خواهیم با تشریح پاراگراف‌ توصیفی, به شما قسمت دیگری از رایتینگ زبان انگلیسی را یاد بدهیم. با ما همراه باشید.

پاراگراف توصیفی چیست؟

پاراگراف توصیفی پاراگرافی است که با کمک زبان صریح و قابل فهم و با استفاده از جرئیات فراوان, شخص یا چیزی را برای خواننده توصیف می‌کند. از این نوع پاراگراف می‌توان برای تشریح موضوعی بصری و ملموس مثل یک درخت یا یک موضوع معنوی و غیر بصری مثل احساس آدم استفاده کرد. در پاراگرف توصیفی بر خلاف opinion paragraph نیازی به بیان عقیده و افکار و نظر شخصی نویسنده نیست. نویسنده فقط به گونه‌ای وظیفه شرح دادن سوژه مورد نظر خود را دارد. به این مثال توجه کنید:

Normal: The tree was tall and green.

معمولی: آن درخت بلند و سبز بود.

Descriptive: The soft and damp pink flowers of the dogwood tree smelled sweet in the cool spring air as the wind whistled through its yellow-green leaves

توصیفی: گل‌های صورتی نرم و مرطوب درخت سرخک در هوای خنک بهاری بوی شیرینی می‌دادند و باد از میان برگ‌های سبز مایل به زردش سوت می‌زد.

به نظرتان فرق این دو جمله چیست؟ بله, درست است که هر دو یک معنی را می‌رسانند که آن وجود یک درخت بلند و سبز است. ولی برعکس جمله اول, جمله دوم تصویری از آن درخت را برای شما شرح می‌دهد که انگار اکنون دارید به آن نگاه می‌کنید. جمله دوم یک جمله توصیفی است. این نوع نوشتن در داستان‌ها (به خصوص متون ادبی) بیشتر استفاده می‌شود.

برای ارائه این جزئیات واضح در جملات توصیفی، نویسنده باید از زبانی استفاده کند که برای حواس پنج‌گانه خواننده جذاب باشد: بینایی، بویایی، شنوایی، چشایی و لامسه. برای جلب توجه این حواس، نویسنده باید از زبان توصیفی استفاده کند که خواننده به صورت نیابتی (Vicariously) اتفاقاتی را  که در جمله میخواند در ذهن خودش مجسم کند. این کار به وسیله استفاده درست از صفات صورت می‌گیرد. مثلا در جمله اول فقط از صفات tall و green استفاده شد در حالیکه در جمله دوم از soft, damp, pink, sweet, cool, yellow, green استفاده شد. طبیعتا خواننده با این صفات راحت‌تر توان تصور این درخت را در ذهن خود دارد. از صفات زیادی می‌توان در پاراگراف توصیفی استفاده کرد که می‌توانید آن‌ها را از این دو لینک زیر پیدا کنید:

پارگراف توصیفی

صفات مورد نیاز برای پاراگراف توصیفی

اگر کلمات برایتان سنگین بود اصلا ایراد ندارد. سعی کنید هر روز 8 کلمه جدید یاد بگیرید و آن‌ها را در رایتینگ خود استفاده کنید. پیشنهاد می‌شود حتما از یک دیکشنری که امکان تلفظ کلمات را نیز دارد (مثل تحلیلگران) استفاده کنید.

نشان بده, نگو! (!Show, don’t tell)

ارائه جزئیات خوب در یک پاراگراف توصیفی مبتنی بر این ایده است که نویسنده باید به جای گفتن نشان دهد. درست است که جزئیات خوب در یک پاراگراف مهم هستند، اما مهمترین بخش یک پاراگراف توصیفی دلیل نوشتن پاراگراف است. پاراگراف‌های توصیفی باید اهمیت آنچه را که توصیف می شود به خواننده توضیح دهند. علاوه بر کمک به خواننده در تجسم کردن آن موضوع، نویسنده باید به خواننده نشان دهد که چگونه و چرا چیزی مهم است نه اینکه صرفاً فقط به خواننده بگوید. یک نویسنده خوب به تصور خواننده کمک می‌کند. اما یک نویسنده بهتر هدف یا دلیل توصیف چیزی را به خواننده نشان می دهد. تفاوت جملات زیر را در نظر بگیرید:

Normal: Ever since grade school, I have always been nervous during tests.

معمولی: از زمان دبستان همیشه سر امتحانات استرس داشتم.

Descriptive: Staring at my blank paper, I hear the teacher yelling “5 minutes left!”. Why are tests so frightening? It doesn’t matter if I’ve studied or already know the answers, I always fail tests. I can’t even cheat anymore, all of my friends left the classroom. God, please help me!

توصیفی: با خیره شدن به کاغذ خالی‌ام، صدای معلم را می شنوم که می‌گوید: «5 دقیقه مانده!». چرا امتحان‌ها اینقدر ترسناک هستند؟ فرقی نمی‌کند که از قبل مطالعه کرده باشم یا پاسخ سوالات را بدانم، همیشه در آزمون‌ها مردود می‌شوم. دیگر حتی نمی‌توانم تقلب کنم، همه دوستانم کلاس را ترک کردند. خدایا, لطفا کمکم کن!

از آنجایی که مثال اول چگونگی مضطرب بودن راوی را توضیح نمی‌دهد، نمی‌تواند نشان دهد که چرا این استرس مهم است. در نهایت، مثال اول می‌گوید و به خواننده نشان نمی‌دهد که راوی چگونه مضطرب است یا چرا این واکنش مهم است. در همین حال، مثال دوم نه تنها نشان می‌دهد که راوی چگونه این اضطراب را بیان می‌کند (خیره شدن به کاغذ خالی، اعلام زمان باقی مانده و غیره)، بلکه با ربط دادن آن به تجربیات قبلی در زندگی راوی، مهم بودن این قضیه را نشان می‌دهد. از طریق این ارتباط، خواننده اهمیت و غالبیت استرس راوی را درک می‌کند. مثال دوم، تجربیاتی را که در دوران دبستان اتفاق افتاده است تشریح می‌کند که منجر به اضطراب راوی در امتحانات در زمان حال شده‌است.

پاراگراف‌ توصیفی فقط با نشان دادن به خواننده و با استفاده از زبان توصیفی که حواس پنج گانه را جذب می‌کند، موضوعی را به صورت مفصل برای خواننده شرح می‌دهند. بنابراین، چیزی که توصیف می‌شود، مهمترین جنبه پاراگراف توصیفی است. به طور کلی، پاراگراف‌های توصیفی یکی از چهار مورد را توصیف می کنند: یک شخص، یک مکان، یک شی یا یک رویداد. در آینده نزدیک نحوه تشریح کردن هرکدام از این سوژه‌ها را در قالب مقاله‌های دیگر به شما یاد خواهیم داد.

نمونه پاراگراف توصیفی

When I was young, I admired my grandmother for her strength and kindness. She was not very big. In fact, she was tiny and very thin. She was strong, though. She lived by herself and still did a lot of chores around her house. When I was a child, I saw her almost every day, and she and I would talk about everything. She was a very happy person and was always smiling and joking, and she often made me laugh. My grandmother was also very patient, and she would listen to all of my problems. She gave me very good advice whenever I needed it. I didn’t need to be afraid to tell her anything because she never got mad at me. She just listened and tried to help. I also liked to spend time which her because she had interesting stories to tell about her own childhood and life experiences. When I was young my grandmother was my favourite friend.