مقدمه

«میلیون سال پیش» آهنگی از ادل خواننده و ترانه‌ سرای انگلیسی است. این اثر توسط ادل با همکاری گرگ کورستین نوشته شده است و از ملودی آهنگ “شبح اپرا” استفاده می کند.

ادل این آهنگ را پس از عبور از پارک براکول در جنوب لندن، جایی که در آن بزرگ شده بود، نوشت. ادل ساعات زیادی از جوانی خود را در پارک با دوستانش می‌گذراند و اغلب برای آنها آواز می‌خواند و گیتار می‌نواخت.

گذر از پارک دوران کودکی اشک او را برانگیخت و او را ترغیب کرد تا این آهنگ را درباره دلتنگی روزهای بی خیالی‌ قبل از شهرتش بنویسد.  در ادامه می‌توانید این آهنگ زیبا را به همراه ترجمه‌اش خوانده و از گوش دادن به آن لذت ببرید.

متن وترجمه ی آهنگ a million years ago از Adele

I only wanted to have fun
Learning to fly, learning to run
I let my heart decide the way
When I was young
Deep down, I must have always known
That this would be inevitable
To earn my stripes, I’d have to pay
And bare my soul

فقط میخواستم خوش بگذرونم

پرواز را بیاموزم، دویدن را

به قلبم اجازه دادم راه را انتخاب کند

آنگاه که جوان بودم

در اعماق وجودم همیشه می دانستم

که این امر اجتناب ناپذیر خواهد بود

برای ثابت کردن خودم باید زحمت می‌کشیدم

و عمیق‌ترین راز‌هایم را بیان می‌کردم

I know I’m not the only one
Who regrets the things they’ve done
Sometimes, I just feel it’s only me
Who can’t stand the reflection that they see
I wish I could live a little more
Look up to the sky, not just the floor
I feel like my life is flashing by
And all I can do is watch and cry
I miss the air, I miss my friends
I miss my mother, I miss it when
Life was a party to be thrown
But that was a million years ago

می دانم من تنها کسی نیستم

که از کارهایی که کرده پشیمان است

گاهی اوقات، احساس می کنم این فقط من هستم

که نمی توانم بازتابی را که (در آیینه) می بینم تحمل کنم

کاش می‌توانستم کمی بیشتر زندگی کنم

به آسمان نگاه کنم، نه فقط بر زمین

احساس می‌کنم زندگی‌ام سریع می‌گذرد

و تنها کاری که می‌توانم انجام دهم این است که نظاره‌گر و گریه کنم

دلم برای هوا تنگ شده، دلم برای دوستانم تنگ شده

دلم برای مادرم تنگ شده، دلم برای زمانی تنگ شده

که زندگی مانند جشنی بود که باید برگزار می‌شد

اما گویی اینها مربوط به یک میلیون سال پیش بود

When I walk around all of the streets
Where I grew up and found my feet
They can’t look me in the eye
It’s like they’re scared of me
I try to think of things to say
Like a joke or a memory
But they don’t recognize me now
In the light of day

وقتی در تمام خیابان‌ها قدم می‌زنم

جایی که بزرگ شدم و اعتماد به نفس پیدا کردم

آنها نمی‌توانند در چشمان من نگاه کنند

انگار که از من می‌ترسند

سعی می‌کنم چیزی به زبان بیاورم

مثل یک شوخی یا خاطره

اما آنها دیگر من را نمی‌شناسند

در این روشنایی روز

I know I’m not the only one
Who regrets the things they’ve done
Sometimes, I just feel it’s only me
Who never became who they thought they’d be
I wish I could live a little more
Look up to the sky, not just the floor
I feel like my life is flashing by
And all I can do is watch and cry
I miss the air, I miss my friends
I miss my mother, I miss it when
Life was a party to be thrown
But that was a million years ago

می دانم من تنها کسی نیستم

که از کارهایی که کرده پشیمان است

گاهی اوقات، احساس می کنم این فقط من هستم

که نمی توانم بازتابی را که (در آیینه) می بینم تحمل کنم

کاش می‌توانستم کمی بیشتر زندگی کنم

به آسمان نگاه کنم، نه فقط بر زمین

احساس می‌کنم زندگی‌ام سریع می‌گذرد

و تنها کاری که می‌توانم انجام دهم این است که نظاره‌گر و گریه کنم

دلم برای هوا تنگ شده، دلم برای دوستانم تنگ شده

دلم برای مادرم تنگ شده، دلم برای زمانی تنگ شده

که زندگی مانند جشنی بود که باید برگزار می‌شد

اما گویی اینها مربوط به یک میلیون سال پیش بود